Beeld: Emma Peijnenburg

Dag hallo, wat leuk dat je er bent! Misschien ben je hier in dit gezellige parque al vaker geweest, misschien is dit je eerste keer. Voel je welkom. Pretparque is mijn online plekje van plezier, hier kan ik mijn ei kwijt – van poepluiers tot popcultuur. Om wat meer van mezelf te laten zien, lanceer ik de eerste editie van Mijn week in woorden, waarin je iedere week kunt lezen over mijn leven. Dat lees je goed: twintig jaar nadat bloggen een ding werd, grijp ik mijn kans.

Welkom, in het leven van Lise.

Mijn week in woorden

Maandag

De week begon zuur: het onweerde en het Fritste. Code geel trok al vroeg in de nacht over Den Haag en toen ik dankzij het stormachtige getik van de regen – boven ons bed hangt een dakraam – heerlijk in slaap was gevallen, besloot Frits te gaan spoken. Van half twaalf tot half vier (’s nachts dus!) zijn we in de weer geweest, waar haalt zo’n jochie de energie vandaan hè?

Inmiddels weet ik dat ik tijdens gebroken nachten moet waken voor frustraties. Dan val ik al helemaal niet meer in slaap. Dus wat heb ik gedaan om het tij te keren, toen Frits eenmaal weer sliep? Toen heb ik midden in de nacht een sudoku-puzzel gemaakt. Met groot succes, want nog niet eerder heb ik een sudoku-puzzel zo snel voltooid. Met gepaste trots stapte ik in bed en heb ik toch nog even goed kunnen slapen.

Dat de nacht gebroken was, was ’s ochtends wel te merken. Ik kwam ‘iets’ later op kantoor aan, maar wel met energie en enthousiasme. Ik zit namelijk echt op mijn plek bij mijn huidige werkgever. Het werk ligt me goed, mijn collega’s zijn gezellig en er is de flexibiliteit die ik nu nodig heb, want ik kan dus ‘iets’ later aankomen op de maandagochtend. Maar voor het geval mijn bazin meeleest, laten we even in het midden hoeveel ‘iets’ is…

mijn week in woorden

Ben zo moe.

’s Avonds had ik zelfs nog even energie voor pretparque en postte ik een ‘pret of prut’ story over de outfits van Christine Quinn. Christine Quinn is de ster van Selling Sunset. Of ze ook een ster is in het uitkiezen van outfits, daarover valt te twisten. Na de story was mijn bescheiden account op Instagram vijf volgers kwijt, dus dat deed wel een beetje pijn (want ik had er maar 220, haha). Op zoiets kan ik me erg blindstaren en tegelijkertijd zou het me niets moeten schelen. Ik doe pretparque in eerste instantie voor mezelf. Hier kan ik alleen de content maken die ik echt leuk vind. Zolang ik er lol in heb. Dan volgt de rest vanzelf (hoop ik, ik hoop het zo).

Dinsdag

Van maandag naar dinsdag was wederom geen goede nacht. Frits werd ’s nachts wakker en was erg ontevreden. Kwam misschien ook door het knoopje van zijn romper dat in zijn vel sneed, maar daar kwam ik ’s ochtends bij het uittrekken van zijn slaapzak pas achter…

Omdat ik geen zin had om te blijven hangen in deze vermoeide bui, ben ik op de fiets gestapt en door het donker gaan fietsen naar mijn sportschool. Om zeven uur zat ik op de fiets! Dat kan echt alleen omdat mijn moeder bij ons logeerde en die kan dan mooi Frits entertainen. Sinds kort ‘sport’ ik bij een sportschool waar ze een verwarmd zwembad hebben. Geen fitness meer voor mij, maar baantjes trekken. Ik probeer zelfs de borstcrawl te leren, waar ik eerder dit over schreef, maar dat wil nog niet zo vlotten. Toch merk ik dat het voor mijn mentale welzijn veel goeds doet, want de rest van mijn dag voelde ik me kiplekker. Dat komt misschien ook omdat mijn ongesteldheid eindelijk voorbij is. Daarover gesproken: ik ben helemaal in de wereld van menstruatieondergoed gedoken en er komt binnenkort iets heel leuks aan – hier op pretparque.

Verder was het een rustige werkdag, een rustige avond – mét cordon bleu, de guilty pleasure bij ons thuis – en keken we naar Expeditie Robinson. De aflevering van deze week kan ik je absoluut aanraden, want er is een glansrol voor London boii weggelegd.

Woensdag

Yes, Frits heeft een goede nacht achter de rug en het klokje rond geslapen. Héérlijk. Daardoor sta ik tien keer lekkerder op en sta ik niet als een zombie zijn ontbijt te maken. We hebben gezellig gegeten en een mooi ommetje naar de crèche gemaakt. Sinds kort huilt Frits niet meer als we hem wegbrengen en dat maakt het afscheid een stuk makkelijker – voor ons allebei.

Daarna ben ik thuis gaan douchen, aankleden en hup, op de fiets naar werk. Het is een half uur fietsen en dat is precies de tijd die ik nodig heb om te schakelen van moeder naar collega. Meestal luister ik naar een podcast, Weer een dag en Al sla je me dood zijn favoriet. Helaas is laatstgenoemde verdwenen achter de betaalmuur van Podimo. Dus mocht je een leuke luistertip hebben, graag! Laat het hieronder in een reactie weten of stuur een berichtje via Instagram.

De werkdag vlotte goed en vloog voorbij. Mocht je geïnteresseerd zijn in de dingen die ik maak, dit Instagram-account van een van onze klanten geeft een goede indruk.

’s Avonds keken we de grande finale van House of the DragonTja tja chachacha, wat kan ik er over zeggen? Als groot fan van Game of Thrones moest ik deze serie kijken en zal ik ook absoluut een tweede seizoen kijken. Maar vond ik het een goede serie? Ik vond ‘m wat traag en weinig spectaculair. Ook vond ik de tijdlijn bij vlagen verwarrend. Dan was er een sprong van tien jaar, dan was Rhaenyra drie afleveringen zwanger van hetzelfde kind 🤷‍♀️. Mijn beoordeling op IMDB? Een 6.

Donderdag

Donderdag Fritsdag! Dat betekent dat we erop uit trekken, hand in hand door het ganse land. Omdat we, opnieuw en alweer, een gebroken nacht achter de rug hadden, deden we rustig aan. Van de ene speeltuin, via de andere, naar weer een andere. En terwijl Frits voor het eerst (!) helemaal zelf de glijbaan óp en áf ging, bedacht ik me een leuk projectje. Ik ga speeltuinen recenseren! Want geloof me, er zijn veel verschillende gradaties in speeltuinen en wat maakt nou de ene speeltuin wel chill en de andere niet? Ik ga op zoek naar antwoorden. Binnenkort hier op pretparque.

Na Frits-tijd was het tijd voor mijn-tijd. Een goede vriend uit Maastricht kwam logeren en dus moest er goede wijn ingekocht worden. Dat deden we bij Wijnklas, een nieuwe wijnwinkel bij mij om de hoek. Daarna vertrok ik richting een etentje met collega’s, terwijl ✨de mannen✨ thuis voetbal keken. Tijdens het etentje vloeide de wijn rijkelijk en waar ik bij mijn vijfde glas even geen rekening mee had gehouden, was het risico op nóg een gebroken nacht. Another one. Reken maar van yes dat ik van een koude kermis ben thuis gekomen. Frits heeft van half een tot half vier liggen spoken dus vrijdag was ik brak, moe en op.

Vrijdag

De hel. Wat was ik moe. En brak. En moe. Toch heb ik me goed herpakt. Na een serieus klantbezoek en wat werktaken zijn we – de logee inclusief – gaan borrelen in de stad. We begonnen op Het Plein en zijn daarna richting de Foodhallen gegaan. De Hallen zijn een plek waar ik graag blijf komen. Het is hier nooit te druk en op de een of andere manier hangt er altijd een fijn sfeertje. De Dark & Stormy deden hun werk en smaakten naar meer. Maar ook Frits moest eten en drinken en daarom waren we op tijd weer thuis.

mijn week in woorden

Vier uur Dark en Stormy bij de Foodhallen.

Iedereen was moe en dat vroeg om een Netflix-film. Daarom de anti-tip van de week: Father Stu. Wát een slechte film. Het kijken niet waard, dus daarom hebben we deze halverwege afgezet.

Zaterdag

Vrijdag op zaterdagnacht was de tweede nacht van de week dat Frits – en dus ik ook – lekker doorsliep. Met frisse moed en vele sprankjes hoop op een fit, bruisend leven stapte ik het weekend in. Met goed resultaat: we hebben koffie gedronken op het strand, kibbeling gegeten op de boulevard, wijn gedronken langs de lijn van een voetbalveld en geborreld langs de landsgrenzen van Ticket to Ride. Het bordspel dat we tijdens corona hebben ontdekt en nu nog eens afstoften. Mag jij raden wie er heeft gewonnen..? Juist, ík.

mijn week in woorden

Goede sushi, goede wijn, goed gezelschap en een bordspel (woah, is dit soms een lockdown?)

Zondag

Zondag rustdag. De logee was weg, evenals de nachtrust. Dus we hebben het rustig aan gedaan. Het meest spannende dat ik heb gedaan, is het klimrek van Frits een nieuwe opstelling gegeven. Als ik drie dingen moet noemen die een groot succes zijn in Huize Frits, dan zijn dat de foam speelblokken van Amazon, de stapeltoren van Mushie en het klimrek van Ette Tete. Al het andere speelgoed verdwijnt in een zwart gat of gewoon de mand die ervoor is bedoeld. Maar deze drie zijn al maanden een succes. Een aanrader dus.

Mijn week in woorden kort samengevat: het was een prettige werkweek, een slechte slaapweek en een gezellig weekend.

Dat was ‘m. Mijn week in woorden. Wat leuk dat je hebt meegelezen. Mocht je tips, tricks of vragen hebben, laat het dan gerust weten. Je kunt hieronder reageren (leuk!), op Instagram of via de mail. Tot volgende week!